– Geïnteresseerd in de leerlingen. Luistert goed.
– In het begin deels geacteerd (we zijn geen kleine kinderen) > moet om zichzelf lachen
– Kan soms niet op haar woorden komen en dat wuift ze een beetje weg (“filmiets”?)
– Opdracht leuk + naar eigen interesse
– Aan het einde behandelt ze ons véél volwassener
Dit laatste neem ik ook mee naar mijn volgende les.
Gabriella liet een filmpje zien. Het filmpje haperde een beetje, maar wát we konden horen was vrij duidelijk. Ik raakte een beetje afgeleid van de tekst op de powerpoint. Het leek alsof ze haar les niet had opgeschreven, waardoor haar stem ook een beetje haperde en ze veel “uh” moest zeggen. Af en toe verschoof ze zelf de tijd van het filmpje. Dit was helaas een beetje storend.
Na het filmpje ging ze zitten en stelde ons vragen. Ze was tegelijk druk aan het friemelen aan haar vest. Toen was de les afgelopen opeens.
Het filmpje liep helaas niet zoals gepland, dus legde ze duidelijk uit wat flip the classroom was. Dit vind ik een heel interessant concept. Dit was een goed experiment.
Wat neem ik mee?
Liekes les ging over het maken van een droomwereld. Ze lette naar aanleiding van de feedback op haar vorige les dat ze een rustig spreektempo aanhield en niet binnensmonds praatte.
Ze sprak duidelijk en rustig, ik vond het prettig dat ze haar handen gebruikt tijdens het spreken. Ze wijst naar de powerpoint en legt haar handen plat naar voren als ze iets duidelijk wil maken. Haar les bestond uit een soort menuutje, waarna ze terug ging naar de eerste stap. We moesten een mind-map gaan maken. Ze vroeg eerst aan iedereen wie wist wat een mind-map is. Toen er niemand antwoordde wees ze zelf iemand aan. Toen Gabriella had uitgelegd wat zij dacht wat een mind-map is, legde Lieke duidelijk stap voor stap uit hoe de lesmethode werkt. De opdracht voor het maken van een collage was duidelijk en leuk.
Het was prettig dat ze niet telkens op een papiertje keek en dat ze de structuur van haar les uit haar hoofd wist te vertellen. Ik neem mee naar mijn les dat ik niet te veel op papier zet, rustig spreek (niet te hard) en toch duidelijk laat zien dat ik mijn les goed heb voorbereidt.
Anita’s les ging over Sophie Calle, een fotografe. In het begin versprak ze zich af en toe door per ongeluk “fotograaf” of “hij” te zeggen, dus begreep ik niet goed of ze het nou nog over Sophie Calle had of over iemand anders (een man?).
Het viel heel erg goed te merken dat Anita het onderwerp erg aanspreekt. Dit kwam doordat ze een glimlach op haar gezicht had en doordat ze alle informatie heel snel wilde overbrengen. Doordat ze die informatie snel wilde overbrengen ging ze vlug praten en merkte ik dat ze er zelf zenuwachtig van werd. Ze merkte dit gelukkig zelf ook en laste even een rustpauze in. Het werkte heel goed voor haar om even goed te ademen en een slokje water te nemen.
Doordat ze veel wilde vertellen was er weinig interactie met de klas. Op deze manier leek de les meer op een presentatie. Misschien kwam dit ook doordat ze voor de laatste powerpointpagina zei “Dit is het laatste wat we gaan bespreken”. Ik had niet het idee dat we iets aan het bespreken waren, maar voor mij was dit niet storend.
Als slotzin gebruikte ze een soort ‘wijze les’, wat prettig was omdat ik daardoor doorkreeg wat we eigenlijk hadden geleerd van deze les: Dat wat je ook vindt en wat je ook meemaakt, je kunt alles gebruiken voor kunst.
Lotte gaf een les over klassieke en moderne dans en focuste hierbij op de verschillen daartussen. Ze begon de les met “Hallo” en lachte toen even. In het begin van haar presentatie was het lastig om te merken wanneer ze iets aan ons wilde vertellen of een vraag stelde. Dit kwam doordat haar stem op het einde van elke zin even omhoog ging. Vervolgens ging ze filmpjes laten zien en stelde hier vragen bij. We moesten meeschrijven welke asociaties we hierbij kregen. Ze reageerde op onze reacties en legde een bruggetje naar informatie die ze wist. Ik kon wel merken dat ze zenuwachtig was doordat ze af en toe stopte met praten en even ademhaalde. Ze keek dan even weg van de leerlingen. Ze testte of we goed hadden opgelet door vragen te stellen. Ik vond het een beetje intimiderend omdat ik bang was dat ik niet het goede antwoord wist. Dit bleek ook best lastig te zijn omdat ze begon met een strikvraag. Gelukkig hoefde ik geen antwoord te geven. Bij het laatste filmpje dat ze liet zien vertelde ze tijdens het afspelen waar we op moesten letten. Dit vond ik heel duidelijk en ik had het prettig gevonden als ze dit bij de andere drie filmpjes ook had gedaan. Lotte heeft een prettige presentatiestem en staat duidelijk zelfverzekerd voor de klas.
Skillslab 